62 ÇATI & CEPHE • EYLÜL - EKİM / 2013 makale mektedir. Çalışma kapsamında yapılan incelemelerde, sözü edilen değişim ve bozulmaların genellikle alt katlara yeni kapılar ve pencereler açılması, mevcut pencere boyutlarının değiştirilmesi, üst katlardaki pencere kepenk ve kafeslerinin kaldırılması, cephe boyasının türünde ve renklerinde yapılan değişiklikler, cephe unsurlarının malzemelerinde yapılan değişiklikler ve zamana bağlı yıpranma şeklinde kendini gösterdiği tespit edilmiştir. Geleneksel konut cephelerinde meydana gelen değişim ve bozulmalar; bir yandan önemli kültürel değerlerimiz olan geleneksel konutların korunması yönünde hızla çaba gösterilmesi gerektiğine işaret ederken diğer yandan geleneksel konutları korumanın kullanıcıların güncel gereksinim ve isteklerine yanıt vermeksizin mümkün olamayacağını da anlatmaktadır. Cephelerde gözlemlenen değişim ve bozulmalar geleneksel konutların korunması sürecinde de kullanıcı konfor ve gereksinimlerinin dikkate alınması gerektiği yönünde önemli ipuçları vermektedir. Bu bağlamda koruma / kullanma dengesinin sağlanması aynı zamanda geleneksel konuta saygı duymanın da bir gereği olarak görülmelidir. Son yıllarda ülkemizdeki kentlerin özgün kimliklerinin kaybedildiğinden sıklıkla söz edilmektedir. Kent kimliğinin önemli unsurları olan geleneksel konutlar ile sözü edilen konutlara ait olan ve kentsel ara yüz olarak değerlendirilebilen cepheler bu anlamda büyük önem taşımaktadır. Bu bağlamda kent kimliğinin yitirilmemesi için, kimliği oluşturan unsurların tespit edilmesine, tarihsel süreçte meydana gelen değişim ve bozulmanın tespit edilmesine, mevcut özgün değerlerin ise güncel koşullar ve gereklilikler ile birlikte ele alınarak irdelenmesine çaba gösterilmelidir. KAYNAKLAR [1] Çahantimur, A. (1997). Kültür ve Mekân Etkileşimi Kapsamında Konut ve Yakın Çevresi İlişkilerine Diyalektik Bir Yaklaşım, Y. L. Tezi, İTÜ FBE, İstanbul. [2] Turgut, H. (1989). Kültür – Davranış – Mekân Etkileşiminin Saptanmasında Kullanılabilecek Bir Yöntem, Doktora Tezi, İTÜ FBE, İstanbul. [3] Rapoport, A. (1969). House Form and Culture, Englewood Cliffs, N.J.: Prentice – Hall, USA. [4] Akıncıtürk, N., Gür, M., Perker, Z.S. (2010). The Alteration Process of 700 Years Aged “Cumalıkızık Village” Located in the First Capital of the Ottoman Empire, World Applied Science Journal. 10 (11): 1354-1362. [5] Eldem, S.H. (1987). Türk Evi: Osmanlı Dönemi, Türkiye Anıt Çevre Turizm Değerlerini Koruma Vakfı Yayını, İstanbul. [6] Kuban, D. (1995). Türk Hayatlı Evi, Eren Yayıncılık, İstanbul. [7] Günay, R. (2001). Osmanlı Konut Mimarisinde Ahşap Kullanımının Sürekliliği, EJOS IV, Utrecht. [8] Divleli, A.A. (2008). Geleneksel Türk Evi’nin Cephe Analizi: İstanbul – Zeyrek Semti Haydar Mahallesi Örneği, Y.L. Tezi, Selçuk Üniversitesi FBE, Konya. [9] Küçükerman, Ö. (1996). Kendi Mekânının Arayışı İçinde Türk Evi, Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayınları, İstanbul. [10] Saker, E., Bozkurt, O., Kocabay Z. (1999). Bursa Yerel Gündem 21 Cumalıkızık Koruma Yaşatma 98 Projesi, Özsan Matbaacılık, Bursa. [11] Perker,Z.S. (2002). Halk Mimarisi ve Cumalıkızık Örneği, 1. Bursa Halk Kültürü Sempozyumu, S. 273-284, Bursa. [12] Akıncıtürk, N., Perker, Z.S. (2003). Tarihi Kültürel ve Yapısal Mirası Koruma Felsefesinde Ortaklık Projelerinin Önemi: Cumalıkızık Örneği, 1. Uluslararası Üniversite Sanayi İşbirliği Sempozyumu, s. 209 – 221, Gazi Üniversitesi, Ankara. [13] Polat, S. (1991). Cumalıkızık Köyü Tarihsel Değerlerinin Korunması Üzerine Araştırma, Y.L. Tezi, Mimar Sinan Üniversitesi FBE, İstanbul. [14] Yılmaz, H.S. (1999). Bursa Cumalıkızık Köyü’nün Trihi Değerlerinin Korunması Üzerine Bir İnceleme, Y.L. Tezi, İTÜ FBE, İstanbul. [15] Perker, Z. S. (2004). Geleneksel Ahşap Yapılarımızda Kullanım Sürecinde Oluşan Yapı Elemanı Bozulmalarının Cumalıkızık Örneğinde İncelenmesi, Y.L. Tezi, Uludağ Üniversitesi FBE, Bursa. [16] Perker, Z. S. (2010). “Geleneksel Anadolu Konutunun Güne Uyarlanmasında Yapısal Bir Model”, Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi FBE Mimarlık Anabilim Dalı, Bursa. [17] Kayın, E. (2004). Kentsel Mekândaki Koruma Eylemine İlişkin Güncel Sorunlar. Ege Mimarlık, TMMOB Mimarlar Odası İzmir Şubesi, Sayı: 51, s. 10 – 16, İzmir. [18] Birol, G. (2007). Bir Kentin Kimliği ve Kervansaray Oteli Üzerine Bir Değerlendirme. Arkitekt, Sayı: 514, s. 46 – 54, İstanbul.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=