makale Resim 8: Louvre Müzesi Çağdaş Eki-Paris (lcons of Architecture the 20th Century, Preste/ Publishment, Landon, 2000, sh: 156-157) nın bir uzantısı biçiminde de uygulanmaktadırlar. Paris'te Pei tarafından tasarlanan ve yapımı 1993 yılında tamamlanan Louvre Müzesi'nin avlusuna eklenen ve üzerinde çok konuşulan cam piramit, gerek biçimlendiği temel geometrik formdan gerekse tarihi perspektifte çok farklı niteliklere sahip olan bu dünya mirasının önünde yükselmesinden ötürü, kendi döneminin mimari kimliğini yansıtan ve arkasında yer alan tarihi yapıya kontrast oluşturan önemli bir örnektir. Müzenin önüne eklemlenen bu çağdaş ek, yapının girişini oluşturmaktadır. Tarihi bir yapıya eklenen yeni mekanlar, yeni fonksiyonun getirdiği ihtiyaç prograResim 9a: Yahudi Müzesi ve giriş mekanı olan tarihi Kollegienhaus bir arada/ığı (Luftbild ve Pressefoto Robert Grahn/ 46 ÇAT&I CEPH•EKASIM-ARAL2IK00/ 6 mına göre daha büyük boyutlarda olabilmektedir. Öyle ki, Libeskind tarafından tasarlanan Berlin Yahudi Müzesi'nde olduğu gibi tarihi yapı yeni yapının bir eki biçimine de dönüştürülebilmektedir. 1735 yılında inşa edilen "Kollegienhaus" yapısı, Daniel Libeskind'in Yahudi müzesine giriş mekanı olarak hizmet etmektedir. Yeni yapılan müzenin strüktür sistemi betonarme olup, gerek mimarisi gerekse yüzeyindeki parlak çinko kaplama ile çağdaş bir dili ifade etmektedir. Tarihi yapıların fonksiyon değiştirdiği örneklerde, özellikle de kamu kullanımına açık olan fonksiyon dönüşümlerinde ya da yanına eklenen binalara ulaşım söz konusu olduğu durumlarda, ihtiyaca göre yatay ya da düşey sirkülasyon elemanları gereksinimi ortaya çıkabilmektedir. Madrid'de yer alan Reina Sofia Müzesi için lan Rithcie tarafından tasarlanan asansörler şeffaflığıyla tarihi yapının masif cephesine kontrast oluşturan başarılı bir örnektir. Yatay ulaşım için ise Viyana'da yer alan ve Museum Ouarter olarak dönüştürülen müzeler adasına eklenen yeni yapı ile tarihi yapıyı birbirine bağlayan şeffaf köprü yine aynı kontrast etkiyi sağlamaktadır. Sonuç Teknolojinin gelişimi ile birlikte, malzeme ve strüktür sistemlerindeki ilerleme ve çeşitlilik, 21. yüzyılın mimari anlayışını biçimlendiren en önemli etkenlerden biri sayılabilir. Bir taraftan da bilinç düzeyindeki Resim 9b: Yahudi Müzesinin girişi olarak kullanılan Kollegienhaus, (Jens Ziehe, http://www.juedischesmuseum-berlin.de/site/EN/04Architecture/architecture.php) Resim 10: Reina Sofia Müzesi, düşey sirkülasyon ekleri (http://www.smackfu.com/photos/spainportugal/09-madrid/lMG_ 1597.JPG) artış, tarihi ve kültürel değerlerimizin korunması konusundaki çalışmaları hızlandırmıştır. Makale kapsamında da tarihi yapılara farklı boyutlarda ve farklı amaçlarda üretilen ekler örneklenmiştir. Bu bağlamda tarihi yapıların günümüz koşullarına entegrasyon süreçlerinde, çağdaş yapım tekniklerinin ve malzemelerinin kullanımı, bu malzemelerin daha önce belirtilen, hafif, sökülür takılır olması, üretim sürecinin hızlı olması, geniş açıklıkları daha az sayıda taşıyıcı elemanla geçebilmesi, şeffaf örtülerin kullanımını olanaklı hale getirebilmesi gibi nitel özellikleri, kendi kimliğini ifade ederken, tarihi yapının kimliğine saygılı durabilmesi gibi nicel özellikleri ile tercih edilmekte olduğu görülmüştür. ,.. Kaynakça 1. lmages of the New Berlin, Jovis Publishment, 1999 2. lcons of Architecture the 20th Century, Preste! Publishment, London, 2000 3. Marks Stephen, Conserving Buildings, The Bath Press, United Kingdom, 1996 4. http://www.smackfu.com/photos/spainportugal/09-madrid/lMG 1597.JPG 5. http://www.hydrocarbo~stechnology.com/contractors/corrosion/ sigma/press2.html 6. http://www.juedisches-museumberlin.de/site/EN/04-Architecture/ architecture.php 7. Kiray Tanaç Mine, Karaman Yılmaz Özgül, "Tarihi yapıların/dokuların yenilenmesi sürecinde çağdaş cephe ve çatı elemanları kullanımı", 3. Ulusal Çat&Cephe Kaplamalarında Çağdaş Malzeme ve Teknolojiler Sempozyumu, 17-18 Ekim 2006, İstanbul, Yayınlanmış Bildiri, sh.77-82.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=